O projekcie

 

W roku szkolnym 2014/15 w naszej szkole realizowany jest projekt „Razem możemy więcej” w ramach programu Erasmus Plus, Mobilność szkolnej kadry edukacyjnej.  Celem projektu jest zdobycie doświadczenia w nauczaniu za granicą a następnie wykorzystanie zdobytej wiedzy w szkole.

Nauczyciele biorący udział w zajęciach za granicą mają możliwość:

- zapoznania się z nowymi i ciekawymi metodami nauczania

- obserwacji i prowadzenia zajęć w szkole zagranicznej

- porównania sposobów oceny uczniów

- porównania systemów edukacji

- nawiązania kontaktów ze szkołami z zagranicy

 

Po zakończeniu wizyt nastąpi kolejny etap realizacji projektu polegający na wdrożeniu zdobytej wiedzy do praktyki pracy w szkole.

 

 

Mobilności

 

Włochy

W dniach 6-13 września 2014 roku Katarzyna Kozak nauczyciel historii i języka angielskiego, uczestniczyła w szkoleniu "Odczytanie miasta" (Reading the City). Szkolenie miało miejsce we Włoszech i było pierwszą z mobilności zagranicznych realizowanych w ramach projektu "Razem możemy więcej" Mobilność Szkolnej Kadry edukacyjnej, w ramach programu Erasmus Plus. Celem nadrzędnym szkolenia było kształtowanie umiejętności nauczania zagadnień odnoszących się do miasta.

Temat ukierunkowany został wynikami badań, które wskazują na nasilające się zjawisko migracji z obszarów wiejskich do miejskich. Zjawisko to trwa i według prognoz ma ulec nasileniu. Z tego względu temat ten wydaje się szczególnie ważny, zwłaszcza w przypadku szkół wiejskich.

W związku z tym, iż szkoła w Czuryłach jest placówką położoną na obszarze wiejskim uczniowie mają ograniczone  możliwości poznania specyfiki życia w mieście.  Niemniej jednak w procesie nauczania ze specyfiką tą powinni zostać zapoznani, co jest przewidziane w podstawie programowej kształcenia ogólnego. Wiadomości zdobyte na szkoleniu umożliwią nieco szersze podejście do metod nauczania zagadnień związanych z miastem.

Zajęcia odbywały się w formie wykładów, warsztatów jak również odbywały się w postaci zajęć praktycznych. Podejmowane były takie zagadnienia jak:

- tematyka miasta a podstawa programowa

Uczestnicy podczas dyskusji mieli okazję porównać treści  podstawy programowej w różnych krajach europejskich oraz omówić propozycje możliwości zastosowania poznanych metod w późniejszej praktyce dydaktycznej. Ważnym aspektem dyskusji był temat korelacji międzyprzedmiotowej, podjęty przez p. Kozak. W związku z innym systemem nauczania w krajach zachodniej Europy (nauczanie zintegrowane do końca szkoły podstawowej)  było to zagadnienie nowe dla pozostałych uczestników szkolenia.

- metodologia nauczania: nauczanie indukcyjne i dedukcyjne

Uczestnicy szkolenia mieli możliwość doświadczenia obu wymienionych metod nauczania. W jednym przypadku uczestnicy zostali podzieleni na grupy, których zadaniem było przedstawienie określonego aspektu miasta i próba rozszyfrowania dostrzeżonej w jego strukturze/architekturze, rzeźbie symboliki. Uczestnicy zostali bardzo ogólnie poinformowani o dziejach miasta (metoda indukcyjna). Po ukończenia zadania grupy zostały zabrane do innego miasta, w którym jego dzieje, symbolika itd. zostały przedstawione przez przewodnika (metoda dedukcyjna). Nauczyciele mogli więc sami wyciągnąć wnioski, która metoda jest lepsza w przypadku np. organizacji wycieczek a w szerszym aspekcie również w przypadku nauczania ogólnie.

- nauczanie poprzez zmysły

Uczestnicy szkolenia zapoznani zostali z niekonwencjonalnymi metodami nauczania ukierunkowanymi na postrzeganie świata zmysłami. Aspekt ten wydaje się mieć doniosłe znaczenie w przypadku współczesnej młodzieży, która jest przyzwyczajona do odbioru nadmiernej ilości wrażeń wizualnych (Internet, telewizja, gry komputerowe). Nagromadzenie zbyt dużej ilości bodźców wzrokowych skutkuje brakiem koncentracji na oglądanym obrazie, a tym samym trudnościami z percepcją ogólną naszego otoczenia. Zaprezentowane na szkoleniu praktyczne ćwiczenia, które mogą zostać wykorzystanie podczas wycieczki po mieście, nie tylko wpłyną na jej urozmaicenie, ale również na zwiększenie u uczniów percepcji oglądanych miejsc.

- wykorzystanie TIK

W trakcie szkolenia uczestniczy zostali zapoznani z aplikacjami internetowych przydatnymi podczas organizacji wycieczek ukierunkowanych na zwiedzanie miasta.

Katarzyna Kozak posiada uprawnienia kierownika wycieczek i organizowała już wyjazdy tak krajowe jak i zagraniczne z udziałem uczniów. Najważniejszym rezultatem szkolenia są zdobyte umiejętności, które dają możliwość organizacji wyjazdów w sposób bardziej interesujący, z użyciem różnych technik aktywizujących uczniów.  Ponadto, szkolenie wpłynęło na rozwój własny nauczyciela oraz skłoniło do refleksji nad warsztatem pracy oraz metodami nauczania.

 

Wielka Brytania

W ramach programu "Erasmus Plus Mobilność szkolnej kadry edukacyjnej" w Szkole Podstawowej w Czuryłach realizowany jest projekt "Razem możemy więcej". Jednym z elementów realizacji tego projektu są wyjazdy nauczycieli do innych krajów w celu wymiany doświadczeń, obserwacji pracy i organizacji innych szkół europejskich. W ramach projektu w dn. 5-10 października 2014r. trzech nauczycieli ze szkoły w Czuryłach: Bożena Urban, Renata Terlikowska oraz Katarzyna Kozak przebywały w Wielkiej Brytanii, w szkole podstawowej w Bocking.

Pierwszego dnia wizyty nauczyciele zostali oprowadzeni po budynku szkoły oraz placu przyszkolnym, zapoznani z jej wyposażeniem oraz zasadami funkcjonowania. Mieli okazję zobaczyć pracę poszczególnych klas, porozmawiać z nauczycielami, dyrekcją szkoły, pracownikami pełniącymi rolę nauczycieli wspomagających oraz uczniami.

Przez dwa kolejne dni nauczyciele uczestniczyli w całodniowych zajęciach w klasie I,  obserwując zajęcia z cała grupą, zajęcia indywidualne z nauczycielami wspomagającymi, a także przebieg przerw między zajęciami. Mieli okazję obejrzeć wytwory prac dziecięcych: rysunki, makiety, zeszyty. Zapoznani zostali z zeszytem kontaktów z rodzicami oraz różnymi dokumentami pracy szkoły. Uczestniczyli również w spotkaniu rady pedagogicznej oraz spotkaniach całej społeczności szkolnej podczas szkolnych apeli.

Wyjazd dał możliwość bezpośrednich kontaktów z nauczycielami, obserwacji zajęć, wymiany doświadczeń. Organizacja pracy szkoły znacznie różniła się od pracy szkół w Polsce. Dzieci w "zerówce" to 3-4 -latki, w klasie I uczyły się pięciolatki itd. W angielskiej szkole podstawowej jest 6 klas, uczą się one przez całą podstawówkę w sposób zintegrowany, bez podziału na przedmioty nauczania. Uczą się w jednej sali, z tym samym nauczycielem. Klasy liczą 30-35 osób. W szkole obowiązują mundurki. Dzieci przebywają w szkole od 9 do 15. Oprócz nauczyciela wiodącego w poszczególnych klasach pracują nauczyciele wspomagający. W klasie I widziałyśmy 4 nauczycielki wspomagające. W czasie zajęć z cała grupą, pojedyncze dzieci zapraszane są do stolików do pracy indywidualnej z nauczycielką wspomagającą.

W czasie zajęć z całą klasą jedna z nauczycielek zajmowała się wyłącznie obserwacją dzieci, prowadziła diagnozę ich umiejętności w zakresie omawianego zagadnienia. Taka diagnoza pozwalała na bieżące reagowanie na wszelkie niedociągnięcia dzieci, przejawy nawet niewielkich trudności w opanowaniu danej umiejętności. Dzieci słabiej radzące sobie z daną umiejętnością były zapraszane do pracy indywidualnej z nauczycielkami wspomagającymi. Wydaje mi się, iż taki sposób pracy warto by było wprowadzić w szkołach w Polsce.

Zajęcia indywidualne odbywały się niezależnie od zajęć z całą grupą. Uwagę zwrócił fakt, iż dzieci były bardzo grzeczne, skupione na tym, co mówi nauczyciel. Są bardzo samodzielne, często pracują samodzielnie lub w wyznaczonych grupach. W czasie pracy nie zwracają uwagi co dzieje się dookoła nich. System nauczanie w wizytowanej szkole ukierunkowany jest na kształcenie umiejętności. W czasie obserwowanych zajęć dzieci tę samą umiejętność ćwiczyły podczas zajęć z całą klasą, następnie podobne zadanie miały do wykonania w grupach. Następnego dnia wykonywały podobne zadania w odniesieniu do podobnego zagadnienia. Wydłużony czas pracy dzieci (do godz. 15), w porównaniu do polskich warunków, pozwala na dokładne omówienie poszczególnych zagadnień programowych, wykonywanie wielu ćwiczeń, utrwaleniu zagadnień, dostosowanie ilości powtórzeń do potrzeb dzieci.

Cennym doświadczeniem, wartym przeniesienia do polskich szkół, była samoocena dzieci. Uczniowie dokonują samooceny w zakresie różnych umiejętności: potrzebuję jeszcze pomocy, umiem to wykonać samodzielnie/dobrze, umiem to i mogę nauczyć innych. Dzieci, które oceniają swoje umiejętności najwyżej, mogą sprawdzić się, wykonując ćwiczenia z kolegami. Taki sposób sprawdzenia się wdraża do prawidłowej oceny swoich umiejętności, daje satysfakcję z nabycia nowych umiejętności i możliwości podzielenia się swoją wiedzą z innymi, motywuje do pracy.

Podczas wizyty nauczyciele wzięli udział w całodniowej wycieczce do lasu. Tego rodzaju zajęcia pozaklasowe organizowane są raz na dwa tygodnie. Najmłodsza grupa czyli czterolatki udają się na wycieczkę do lasu. Zajęcia odbywają się tam przez cały dzień czyli od 9 do 15. Wycieczki odbywają się niezależnie od pogody. Deszcz, błotnista, długa droga nikomu nie przeszkadzały. W czasie zajęć w lesie uwagę zwróciło duże zdyscyplinowanie dzieci. Dość swobodne zajęcia oparte były na własnej aktywności dzieci. Zbieranie gałązek na ognisko, czynności higieniczne, posiłek, swobodne zabawy: budowanie szałasów, rozpoznawanie roślin i zwierząt, wykonywanie budowli w mokrej ziemi dawały możliwość swobodnego tworzenia grup rówieśniczych, współpracy, podejmowania działań zgodnie z zainteresowaniami dzieci. Nauczyciele pełnili tylko rolę pomocniczą, dbali też o bezpieczeństwo i przestrzeganie przez dzieci wcześniej ustalonych zasad zachowania się w lesie.

Dzieci w szkole w Bocking nabywają umiejętności, które związane są z przedsiębiorczością.  Już najmłodsze grupy mają swoje ogródki, w których pielęgnują rośliny. Dzieci prowadzą ogródki warzywne. Mają też w swoim ogrodzie drzewa i krzewy owocowe. To, co uda im się "wyprodukować" sprzedają. W ten sposób poznają nie tylko zasady pielęgnacji roślin, uprawy ziemi, ale także zdobywają umiejętności związane ze sprzedażą, wartością produktu oraz pieniędzmi.

Oprócz tego w ogródkach szkolnych znajdowały się niewielkie budki. Dzieci hodowały kury. Rozpoczynały od zakupu piskląt, potem dbały o ich karmienie i pielęgnację. Kupowały paszę i zajmowały się opieką nad zwierzętami. W czasie przerw międzylekcyjnych  wypuszczały je do ogrodu, dosypywały paszy, dbały o dostarczenie wody. Sprawdzały też czy w gnieździe nie pojawiły się jajka. Gromadziły je, a potem zajmowały się ich sprzedażą. W odpowiednim momencie sprzedawały też kury. Za uzyskane pieniądze kupowały paszę i kolejne pisklęta. Te zajęcia z pewnością dostarczały im okazji do nabywania wiadomości o życiu zwierząt, prawidłowej ich pielęgnacji. Samodzielne zakupy i zajmowanie się sprzedażą, planowanie kolejnych zakupów sprzyjało praktycznej nauce zasad przedsiębiorczości.

Bardzo ciekawy i warty przeniesienia do innych szkół wydał mi się zwyczaj organizacji codziennych spotkań całej szkoły. O wyznaczonej porze do młodszych klas przychodziło 2 uczniów z najstarszej klasy. To oni zajmowali się wprowadzeniem młodszych kolegów do sali gimnastycznej. Ustawiali je "gęsiego", w czasie apelu sprawowali nad nimi opiekę, np. szli z młodszym dzieckiem do toalety, zajmowali się też wyprowadzeniem dzieci z sali i doprowadzeniem do ich sali dydaktycznej. W czasie takich apeli omawiano bieżące sprawy szkoły, omawiano zagadnienia dotyczące etyki, właściwego zachowania się. Część czasu poświęcano na wspólne śpiewanie. W czasie tych spotkań uwagę zwracało zdyscyplinowanie dzieci. Spotkanie trwało około 20 min. Dzieci siedziały na podłodze na wyznaczonych dla danej grupy miejscach (ok. 260 osób). Nie używano mikrofonów, a dzięki ciszy panującej w sali słyszalność była bardzo dobra. Zarówno wejście jak i wyjście z sali odbywało się w ustalonej kolejności. Nie dostrzeżono żadnych prób łamania ustalonych zasad (rozmów między dziećmi, prób zmiany miejsca, wstawania, kręcenia się).

Wyjazd do Anglii i obserwacja zajęć szkolnych były bardzo cennym doświadczeniem. Umożliwiły refleksję nad własnymi działaniami, dotychczas preferowanymi sposobami pracy, zachęciły do wypróbowania nowych rozwiązań i wprowadzania zaobserwowanych form organizacji pracy.

 

Wielka Brytania

Szkolenie "Metodyka nauczania języka angielskiego w szkole podstawowej" w Maidstone (Wielka Brytania) było trzecim wyjazdem zagranicznym w ramach projektu "Razem Możemy więcej" Mobilność Szkolnej Kadry edukacyjnej, w ramach programu Erasmus Plus. W szkoleniu wzięła udział jedna osoba - p. Katarzyna Kozak, nauczyciel języka angielskiego w klasach I-III.

Szkolenie prowadzone było przez nauczycieli oraz wykładowców akademickich z Wielkiej Brytanii. Tematyka szkolenia ukierunkowana była na pracę  z dziećmi młodszymi (6-9 lat). W szkoleniu wzięło udział dwudziestu nauczycieli z Francji, Hiszpanii, Niemiec, Słowacji, Włoch, Litwy, Łotwy oraz Chorwacji. Zajęcia odbywały się w formie wykładów, dyskusji oraz warsztatów. Poruszana tematyka dotyczyła nauczania języka angielskiego z wykorzystaniem bajek oraz pacynek a także różnorodnych aspektów wykorzystania muzyki na lekcji. Część warsztatów poświęcona została zagadnieniu kształcenia umiejętności pisania w języku angielskim. Omówione zostały również propozycje metod wprowadzania w klasach młodszych informacji odnoszących się do kultury Wielkiej Brytanii.  Prowadzący nie tylko przekazali wiadomości z zakresu teorii nauczania języka obcego u dzieci młodszych, ale również zademonstrowali różnorodne elementy warsztatu nauczyciela (propozycje rekwizytów do zabaw i gier z uczniami). Interesującym tematem była kwestia nauczania języka obcego uczniów o specjalnych potrzebach edukacyjnych.  W ramach warsztatów poświęconych temu zagadnieniu prowadząca (nauczyciel akademicki z Uniwersytetu w Warwick) zademonstrowała zaprojektowane przez specjalistów proste rekwizyty umożliwiające różnicowanie poziomów wykonywanych zadań pisemnych.

Niezależnie od tematyki związanej z nauczaniem omawiane były kwestie odnoszące się do kultury Wielkiej Brytanii w XXI wieku, między innymi zmiany w używanym na co dzień języku, różnice w systemie nauczania na przestrzeni ostatnich dekad, czy różnorodność kulturowa warstw społecznych. Informacje te nie odnosiły się bezpośrednio do nauczania języka obcego u dzieci, jednakże stanowiły dla nauczycieli źródło najnowszych informacji z interesującej ich dziedziny, jaką jest język angielski i niewątpliwie przyczyniły się do ich własnego rozwoju.

Wspólne spędzane czasu nie tylko w trakcie zajęć i warsztatów, ale również nieformalne spotkania pozalekcyjne były dla nauczycieli okazją do podzielenia się doświadczeniem w nauczaniu języka angielskiego w swoim kraju ojczystym. Stanowiło to doskonałą okazję do porównania warunków pracy nauczycieli i dyskusji na temat systemów nauczania w różnych krajach europejskich.

Udział w szkoleniu okazał się ponadto doskonałą okazją do zawarcia nowych znajomości oraz omówienia możliwości współpracy między szkołami w przyszłości.

Wiele z zaobserwowanych rozwiązań w zakresie metod nauczania języka angielskiego znajdzie zastosowanie w pracy z uczniami w naszej szkole. Będą to między innymi:

- wprowadzenie elementu czytania prostych angielskich bajek dla dzieci.

- alternatywnego wykorzystania muzyki (nie tylko jako narzędzie dydaktyczne ale np. metoda usprawniająca utrzymanie dyscypliny na lekcji)

- ciekawsza organizacja zajęć poświęconych wprowadzeniu informacji na temat kultury Wielkiej Brytanii.

- wykorzystanie/przygotowanie elementów warsztatu pracy nauczyciela w późniejszej pracy na lekcji (gry planszowe, karty pracy etc.)

Rezultatem uczestnictwa w szkoleniu będzie również nawiązanie współpracy z nauczycielami, którzy również  byli uczestnikami warsztatów.  

 

Francja

W dniach 21-22 listopada 2014 r. nauczyciel – logopeda p. Justyna Mitura - Krzak uczestniczyła w szkoleniu logopedycznym w Nantes, we Francji "Communiquer, lire et écrire pour apprendre: une approche developpementale de l'évaluation des troubles du langage" (Komunikacja, czytanie i pisanie w procesie nauki: podejście rozwojowe oceny zaburzeń językowych).

Był to czwarty wyjazd zagraniczny w ramach projektu "Razem możemy więcej". Szkolenie zorganizowane zostało przez organizację logopedyczną SAS SROPL'FORM i  przeprowadzone przez jednego z autorów programu CléA – F.  Pasquet, logopedę, wykładowcę akademickiego w Rouen.

Zajęcia odbywały się w formie wykładów, dyskusji i ćwiczeń praktycznych.

W czasie szkolenia nauczyciel miał okazję zapoznać się z innowacyjnym programem komputerowym CLéA, przeznaczonym do badania języka mówionego oraz odpowiednio do wieku – pisanego dzieci od lat 2 do 14.

W pierwszym dniu szkolenia zostały przedstawione i omówione szczegółowo zasady działania programu CléA. Wychodząc od podstaw teoretycznych dotyczących rozwoju języka, prowadzący przedstawił całą strukturę baterii komputerowej uwzględniającą wszystkie sfery językowe, tj. rozumienie mowy, produkcję i ocenę poprawności językowej, w zależności od wieku badanego pacjenta w postaci mówionej i pisanej języka. W trakcie pierwszego dnia szkolenia była okazja przyjrzeć się bliżej materiałom zawartym w programie oraz omówić je w grupie razem z autorem.

Drugi dzień szkolenia dotyczył analizy wyników badania mowy za pomocą programu CléA. W tym dniu zostały zaprezentowane różne przypadki pacjentów, których mowa została zbadana za pomocą programu. Pozwoliło to nam podjąć próbę analizy wyników i ustalić diagnozę stanu mowy z podaniem głównych typów zaistniałych dysfunkcji.

Dzięki szkoleniu we Francji p. Justyna Mitura-Krzak poznała warunki pracy logopedów w innym kraju europejskim. Wyjazd umożliwił również poznanie nowych osób, nawiązanie nowych kontaktów zawodowych, wymianę informacji i refleksji na temat pracy, a przede wszystkim był okazją do zapoznania się z nowoczesnym narzędziem pracy logopedów jakim jest program CLEA. Nabyta wiedza jest tym bardziej cenna, że nie jest znane żadne opracowanie diagnostyczne badania mowy, które w tak wszechstronny i kompleksowy sposób zawierałoby wszystkie sfery funkcjonowania językowego człowieka i pozwalałoby w czytelny i jasny sposób zbilansować stan mowy dziecka, a co pozwala na ustalenie właściwej diagnozy i opracowanie odpowiedniego programu terapii.

Dla logopedów pracujących w szkole jest bardzo ważne, aby na najwcześniejszym etapie nauki szkolnej w umiejętny sposób zdiagnozować zaburzenia językowe, nie tylko związane z niepoprawną artykulacją, ale również ze specyficznymi zaburzeniami rozwoju językowego, chociażby takimi jak  ryzyko dysleksji. 

Program CLéA, nie tylko ułatwia przeprowadzenie badania mowy, ale przede wszystkim jest narzędziem do przeprowadzania analizy zaburzeń językowych w całym procesie nabywania i rozwoju języka dzieci i młodzieży. Po odpowiednich modyfikacjach związanych ze specyfiką języka francuskiego i polskiego będzie możliwa adaptacja niektórych części tego programu do pracy z dziećmi w szkole. Dzięki temu w diagnozie stanu mowy dzieci będzie można określić bardziej szczegółowo charakter zaburzeń językowych dzieci, a co za tym idzie przygotować odpowiedni plan terapii. Nowo nabyta wiedza pozwoli również na przeprowadzanie okresowej  ewaluacji dysfunkcji językowych uczniów. Przyczyni się to w znacznym stopniu do rozpoznania problemów i ustaleniu potrzeb edukacyjnych dzieci, a co za tym idzie do przygotowania działań wspierających  ich rozwój i edukację.

 

Zapraszamy do obejrzenia naszej galerii