Początek naszej szkoły otwiera data 18 maja 1923r, kiedy to całą gminę podzielono na obwody szkolne

i uchwalono utworzenie 4 klasowej szkoły w Tarczach z dwoma klasami w Czuryłach.

Kierowniczką i nauczycielką szkoły w Czuryłach zostaje pani Zofia Ściborówna, a drugim nauczycielem pan Franciszek Służałek. Nauka – początkowo w jednej, a potem w dwóch  salach - odbywa się

z podziałem na cztery oddziały, do których uczęszcza 84 uczniów. W grudniu rozpoczynają się dodatkowe kursy dla osób dorosłych.

     

Od roku szkolnego 1924/25 szkoła nazywa się „4 klasową w Czuryłach z dwoma klasami w Tarczach”.

W sierpniu na zebraniu rodziców jednogłośnie postanowiono o budowie szkoły w Czuryłach,

z lokowaniem pomiędzy Czuryłami a Celemęcem. Plac (0,85 ha) pod budowę szkoły ofiarowuje pan Antoni Krasuski ze wsi Cielemęc, a mieszkańcy dobrowolnie opodatkują się po 1zł od morgi. Natomiast w maju 1925 odbywa się poświęcenie kamienia węgielnego z uroczystym wmurowaniem blaszanej puszki z aktem erekcyjnym, podpisanym przez delegację, komitet budowy i zaproszonych gości.

 

Przezwyciężając wiele trudności 12 września 1927r. rozpoczynają się lekcje w 4 klasowej Szkole Podstawowej z ogólną liczbą 170 dzieci.

 

W roku szkolnym 1933/34 do grona pedagogicznego dołącza pan Jan Czesław Tajchert – obecny patron naszej szkoły. Do 7 oddziałów uczęszczają dzieci z wiosek: Czuryły, Cielemęc, Olędy, Lucynów, Leśniczówka, Choja, Tarcze i Osiny.

 

15 listopada 1937r. szkoła zmienia nazwę na Publiczną Szkołę Powszechną drugiego stopnia.

188 dzieci uczy troje nauczycieli i ks. prefekt.

 

Od początku swego istnienia w szkole kultywuje się tradycje patriotyczne. Uczniowie uczestniczą  

w mszach świętych poświęconych między innymi Rocznicy Odzyskania Niepodległości, uchwalenia Konstytucji 3 Maja. Również ściśle współpracuje się ze społecznością lokalną - zaprasza na: choinki noworoczne, wystawy robótek ręcznych itd. Rodzice ze swoimi dziećmi obsadzają drzewami plac szkolny, ogradzając go i zakładając ogródek kwiatowy i warzywnik.

 

Podczas okupacji szkoła nie wstrzymuje swojej działalności, jednak okupant zabrania nauki języka polskiego i historii Polski. Z dokumentów wynika, że w roku szkolnym 1942/43 organizację szkoły powierza się Janowi Tajchertowi.

 

Po odzyskaniu niepodległości szkoła kontynuuje działalność wychowawczo – dydaktyczną.  

Z protokołu zebrań Rady Pedagogicznej w roku szkolnym 1950/51 wynika, że kierownikiem szkoły jest pani Maria Tajchert. Pod jej kierownictwem Szkoła funkcjonuje do lat ‘60. W tym czasie m.in. zagospodarowano teren wokół szkoły i prowadzono ogródek. Na terenie placówki prężnie działają organizacje szkolne: ZHP, PCK, SKS, TPPR. Dla społeczności lokalnej organizuje się wieczornice poświęcone polskim poetom. Spotkania te cieszą się bardzo dużą popularnością wśród uczniów, mieszkańców okolicznych wsi i władz oświatowych.

 

W latach 1960 – 65 kierownikiem placówki jest pan Stanisław Kołtun.

 

W roku szkolnym 1966/67 szkoła zmienia profil na 8-klasową Szkołę Podstawową.

W latach sześćdziesiątych powstaje biblioteka szkolna, która na bieżąco uzupełniana jest nowym księgozbiorem; na bieżąco uzupełniane są również pomoce szkolne, a część z nich wykonują sami uczniowie. Na radach pedagogicznych przeprowadzane są liczne szkolenia nauczycieli dotyczące podnoszenia efektywności pracy. Organizowane są również wycieczki krajoznawcze po ciekawych regionach naszego kraju.

 

W  roku szkolnym 1965/66 kierownikiem szkoły zostaje pan Stanisław Doliński. Z jego inicjatywy  powołana zostaje po raz pierwszy w naszej szkole nowa organizacja - Samorząd Uczniowski, który to m.in. zajmuje się zbiórkami pieniędzy na cele społeczne.

 

W 1968r. przy Szkole Podstawowej powstaje Zasadnicza Szkoła Rolnicza, funkcjonująca do roku 1973.

 

W roku szkolnym 1972/73 dyrektorem szkoły zostaje pan Hipolit Bąk, natomiast od roku szkolnego 1984/85 dyrektorem jest pani Jadwiga Szcześniak.

 

Od roku szkolnego 1989/90 pełniącą obowiązki dyrektora szkoły jest pani Teresa Charuta.

Wtedy powstają liczne koła zainteresowań m.in. fotograficzne czy młodzieżowa drużyna strażacka.

 

W roku 1991/92 rozpoczyna pracę na stanowisku dyrektora szkoły pani Jadwiga Skrzeczkowska-Melaniuk. Szkoła bardzo zmienia się. Dzięki  staraniom pani dyrektor udaje się pozyskać znaczne środki finansowe z Polskiego Monopolu Loteryjnego, które służą modernizacji naszej placówki.  Dobudowuje się szatnie, sanitariaty i miejsce na sprzęt sportowy. Zostaje podłączona woda bieżąca, z klas znikają piece kaflowe, a pojawiają się kaloryfery; mieszkania nauczycielskie w budynku szkoły zostają przeznaczone na sale lekcyjne; droga do szkoły i wokół niej jest wyasfaltowana.

7 czerwca 1998r. z inicjatywy kombatantów, a w szczególności byłego nauczyciela szkoły - pana Edwarda Prokurata, społeczności lokalnej i rodziców szkoła otrzymuje imię Jana Czesława Tajcherta. Rodzina Patrona jest fundatorem sztandaru.

Po reformie oświatowej przy szkole powstaje Zamiejscowy Oddział Gimnazjum w Zbuczynie. Staraniem rodziców, dyrekcji, grona pedagogicznego nie zdołano utworzyć w naszej szkole zespołu oświatowego. Skutkiem czego Zamiejscowy Oddział Gimnazjum w roku szkolnym 2005/06 przestaje istnieć.

 

W roku 2004 nowe władze Gminy decydują o budowie sali gimnastycznej wraz ze stołówką i zapleczem socjalnym. Tempo pierwszej fazy budowy jest obiecujące. Wkrótce priorytety władz gminy zmieniają się i budowa jest wstrzymana. Po zmianie władz gminnych budowa zostaje ukończona i 14 grudnia 2012r. sala gimnastyczna jest oficjalnie otwarta.